تبادل لینک هوشمند 
لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
سرم را پایین میگیرم
به کفش هایم میخندم
من...یه دختر دهاتی که به تو دل می بندم
سرم را پایین میگیرم
بلکه هم قد قدم هایم
بلکه هم قد تمام بغض هایی که شدم
و از حجم پاهایم افتادم !
سرم را پایین میگیرم
یه کاسه غرور ...
یه کاسه زخم...
یه کاسه شرم
از همه ی نداشته هایی که از تو پس میگیرم
من...
یه دختر دهاتی شاعر !
تو ...
بی رحم ترین حماسه ای که می شد
من...
کسی که برای کلاغ ها می خواند
تو...
قصه ای که دست به دست میشد..
ایست ..
قدمهایی که می ایستد
و دختری که رنگ به رنگ میشد ...
نه ..
باز هم شعر های متروک
یه مشت حرف اضافه
که باز دهان به دهان میشد
تا مرز های نازک رسوایی
تا تمام روابط
نا... مشروع
تا تمام قصه های بی کلاغ
تا تمام قول های نا معقول !
سرم را پایین می گیرم
حجم نگاه تو سنگین است
من مترسکی که مدت هاست...شاید
از دست کلاغ ها دلگیرست !
(پاییز. خ )
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
خبرنامه وب سایت: